ZALIPIE PIĘKNA MALOWANA WIEŚ W MAŁOPOLSCE

ZALIPIE WIEŚ MALOWANA

Tak odwiedziłam taką kolorową wieś, wieś cała w kwiatach... kwiatach malowanych... gdzie się obejrzałam tam kwiatki... same kolory...i studnie malowane i domy, i ule, a nawet pnie drzew w kwiatki...

dziwna to wieś gdzie mieszkańcy wszystko wokół siebie malują... tak, bo to szczęśliwi i weseli ludzie,   inaczej nie może być gdy wśród kwiatów... i ranki i wieczory i w nocy żyją.

 Tak wita...więc podążam do domu malarek... a wieś mała,  rozciągająca się wśród pól,  stoją te cudne domki...

ale spacer rozpoczynamy przy koś. św. Józefa i strażnicy... bo jak by wieś bez straży była, nawet ta mała.

powoli i z zachwytem mija się zabudowania , stodoły, stajnie, studnie, płoty, piece... tak bo i wnętrza są do oglądania i podziwiania kunszt tamtejszych malarek...

malarek bo tym upiększaniem zajmują się tylko kobiety i każda ma swój styl, kolor i każda  poznaje swoje dzieło.

 nazbierałam i dowiozłam do domu... nie tracąc nic na ich urodzie... lubię takie polne bukiety...i jeszcze długo cieszyły moje oczy.

 pierwsza chata którą owiedziłam...

 a w drugiej mila starsza Pani Maria opowiadała ciekawie o jej całym , życiu, życiu i malowaniu, którym pasjonuje się do dziś

 Pani Maria

 z jednej strony drogi pola się rozciągają i cykoria kwitnie, a z drugiej piękny duży Dom Malarek... centrum kultury,

 a na dużym podwórzu najstarsza chałpina... taka maleńka... jednoizbowa...ze studnią i żurawiem... odpoczywa sobie wśród kwiatów...

   podium a tam sesja fotograficzna, pewnie dla jakiegoś pisma... strój dziewczyny wydaje się gdzieś z okolic kurpiów a kawaler w stroju krakowskim...ale ładnie wyglądają.

 takie rozwalające się, a jeszcze oczy cieszą i wciąż można zobaczyć malunki i tak sobie pomyśleć o tych którzy tu mieszkali o ich troskach i radościach... i to piękne, bo rodzina wciąż pamięta o swoich krewnych, którzy już odeszli

 jeszcze nie mieszkają... a już malują...

 a ziemianka bez kwiatów... ale za to pon kogut pilnuje swoją ukochaną... długo oglądałam tę parkę i naprawdę ją pilnował, co chwilkę widząc mnie się puszył...

 a pogoda była piękna

 ta nie zamieszkała chata , nie pomalowana, a mnie tak mocno zachwyciła...och mieć taki domek...

no nie wiem, ale ten Burek pilnuje pająków

 krzyż na rozstaju dróg...

 bardzo sielski i polski krajobraz

 

i tak  doszłam do kościoła... pętelka była, jeszcze modlitwa i podziwianie malowanego Domu Bożego i dalej gdzieś na obiad...

 

obiad już w woj. świętokrzyskim gdzie Koziołek  matołek zaprasza na obiad do restauracji przy rynku...

i tak w drogę powrotną trzeba się wybierać, po dniu pełnego wrażeń i podziwiania kunsztu ludzi z talentem,

tak bo i pogoda już nie ciekawa... deszcz, a i droga daleka...

Zalipie

Pacanów 

01-07-2018